Bożena Truchanowska

Bożena Truchanowska (95 lat), urodziła się 9 października 1929 roku w Kiwercach na Wołyniu. Córka tłumacza Kazimierza Truchanowskiego. Wraz z rodzicami przeprowadziła się do Komorowa pod Warszawą. Później, w okresie okupacji, wyjechali w Góry Świętokrzyskie, odstępując dom rodzinie Szancerów. Po wojnie przeprowadzili się do Łodzi, gdzie Bożena rozpoczęła swoją edukację plastyczną. Następnie studiowała w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni malarskiej Jana Cybisa.  W latach 1952–1953 była asystentką na Wydziale Grafiki. Studiowała grafikę warsztatową u Tadeusza Kulisiewicza, choć jak wspomina, nie przepadała za tą dziedziną sztuki i o wiele bardziej interesowała się ilustratorstwem. W 1955 obroniła dyplom z wyróżnieniem.

W tym czasie tworzyła ilustracje już z mężem Wiesławem Majchrzakiem. Oboje debiutowali w 1956, tworząc ilustracje dla „Baśni braci Grimm.  Bezpośrednio po studiach zajęli się odnawianiem fasad zabytkowych kamienic. Komponowali głównie sgraffito, na warszawskiej Starówce, jak i na Starym Mieście w Lublinie, w Domie Złotnika. Razem często pracowali dla wydawnictwa Nasza Księgarnia oraz Iskry i Czytelnik. Ilustrowali również dziecięce pismo „Płomyczek”, zaś osobno „Świerszczyk”, „Misia” i „Płomyk”.

Przełomem w karierze Truchanowskiej okazała się propozycja Zbigniewa Rychlickiego, szefa redakcji graficznej Naszej Księgarni, by w pełni samodzielnie zilustrowała „Kopciuszka Hanny Januszewskiej. Później książka ta z jej ilustracjami była wielokrotnie wznawiana. Artystka tworzyła także pocztówki i plakaty, głównie dla wydawnictwa Ruch.

Źródło: Barbara Gawryluk „Ilustratorki, Ilustratorzy. Motylki z okładki i smoki bez wąsów”, Wydawnictwo Marginesy Warszawa 2019. Wikipedia

Razem z mężem Wiesławem Majchrzakiem często współpracowali przy tworzeniu całostronicowych ilustracji, które dopełniały się kompozycyjnie.  Style Truchanowskiej i Majchrzaka były dość dekoracyjne, lecz pozostawały odrębne – ilustracje Truchanowskiej były o wiele bardziej malarskie. Charakteryzowały się nasyconymi kolorami, staranną kompozycją, liryzmem, subtelnością i lekkością. Efekty te uzyskiwała dzięki stosowaniu akwareli, zwłaszcza do teł. Kontrastowały one z elementami na pierwszych planach, które traktowała bardziej graficznie i z mocniejszym konturem. W jej twórczości uderzają: subtelna stylizacja historyczna, staroświecki urok, atmosfera snu, poetyckość.

Bożena Truchanowska zilustrowała około 90 książek autorstwa pisarzy polskich i europejskich m.in. baśnie Ch. Perraulta, H. Ch. Andersena, Oskara Wilde`a, E.T.A. Hoffmanna. Wspólne z mężem  Wiesławem Majchrzakiem m.in. następujące książki:

  • „Cudna mieszczka, Wiktor Gomulicki, Nasza Księgarnia, 1957
  • „Okręt w herbie, Franciszek Fenikowski, Nasza Księgarnia, 1960
  • Klimek i Klementynka, Maria Krüger, Nasza Księgarnia, 1964, wyd. II
  • My, z bożej łaski król Anglii, George Bidwell, Nasza Księgarnia, 1963
  • „Mówiący dąb, George Sand, Nasza Księgarnia, 1963
  • „Podróże z Abrakadabrą, Jerzy Ros, Nasza Księgarnia, 1968, wyd. II

Najbardziej znanymi pracami Bożeny Truchanowskiej są ilustracje do:

  • „Kopciuszek”, Hanna Januszewska, wg Charlsa Perrault,
  • seria „Moje książeczki”, Nasza Księgarnia
  • „Mały pokój z książkami, Edward Ardizzone, Eleanor Farjeon, 1971, wyd. I
  • „Złoty koszyczek”, Hanna Januszewska, wg Charles’a Perrault,
  • seria „Moje książeczki”, Nasza Księgarnia, 1974

Za swoje prace otrzymała wiele nagród i wyróżnień, m.in.:

  • 1959 – IBA, Lipsk, Srebrny Medal: za ilustracje do Baśni, J. i W. Grimm, Nasza Księgarnia
  • 1962 – PTWK oraz 1963 IBA, Lipsk-  wyróżnienie za ilustracje do książki Mówiący dąb, G. Sand, wyd. Nasza Księgarnia
  • 1963 – PTWK oraz 1964 IBA Lipsk – za ilustracje do książki Zamek Siedmiu Dębów, J.A. Zaremba, wyd. Nasza Księgarnia
  • 1965 – PTWK, wyróżnienie za ilustracje do książki Podróże z Abrakadabrą, J. Ros, wyd. Nasza Księgarnia
  • 1965 – Wystawa Najpiękniejszej Książki Świata (Frankfurt n. M. NRF), wyróżnienie za ilustracje do książki Podróże z Abrakadabrą, wyd. Nasza Księgarnia

Bożena Truchanowska (95 lat), urodziła się 9 października 1929 roku w Kiwercach na Wołyniu. Córka tłumacza Kazimierza Truchanowskiego. Wraz z rodzicami przeprowadziła się do Komorowa pod Warszawą. Później, w okresie okupacji, wyjechali w Góry Świętokrzyskie, odstępując dom rodzinie Szancerów. Po wojnie przeprowadzili się do Łodzi, gdzie Bożena rozpoczęła swoją edukację plastyczną. Następnie studiowała w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni malarskiej Jana Cybisa.  W latach 1952–1953 była asystentką na Wydziale Grafiki. Studiowała grafikę warsztatową u Tadeusza Kulisiewicza, choć jak wspomina, nie przepadała za tą dziedziną sztuki i o wiele bardziej interesowała się ilustratorstwem. W 1955 obroniła dyplom z wyróżnieniem.

W tym czasie tworzyła ilustracje już z mężem Wiesławem Majchrzakiem. Oboje debiutowali w 1956, tworząc ilustracje dla „Baśni braci Grimm.  Bezpośrednio po studiach zajęli się odnawianiem fasad zabytkowych kamienic. Komponowali głównie sgraffito, na warszawskiej Starówce, jak i na Starym Mieście w Lublinie, w Domie Złotnika. Razem często pracowali dla wydawnictwa Nasza Księgarnia oraz Iskry i Czytelnik. Ilustrowali również dziecięce pismo „Płomyczek”, zaś osobno „Świerszczyk”, „Misia” i „Płomyk”.

Przełomem w karierze Truchanowskiej okazała się propozycja Zbigniewa Rychlickiego, szefa redakcji graficznej Naszej Księgarni, by w pełni samodzielnie zilustrowała „Kopciuszka Hanny Januszewskiej. Później książka ta z jej ilustracjami była wielokrotnie wznawiana. Artystka tworzyła także pocztówki i plakaty, głównie dla wydawnictwa Ruch.

Razem z mężem Wiesławem Majchrzakiem często współpracowali przy tworzeniu całostronicowych ilustracji, które dopełniały się kompozycyjnie.  Style Truchanowskiej i Majchrzaka były dość dekoracyjne, lecz pozostawały odrębne – ilustracje Truchanowskiej były o wiele bardziej malarskie. Charakteryzowały się nasyconymi kolorami, staranną kompozycją, liryzmem, subtelnością i lekkością. Efekty te uzyskiwała dzięki stosowaniu akwareli, zwłaszcza do teł. Kontrastowały one z elementami na pierwszych planach, które traktowała bardziej graficznie i z mocniejszym konturem. W jej twórczości uderzają: subtelna stylizacja historyczna, staroświecki urok, atmosfera snu, poetyckość.

Bożena Truchanowska zilustrowała około 90 książek autorstwa pisarzy polskich i europejskich m.in. baśnie Ch. Perraulta, H. Ch. Andersena, Oskara Wilde`a, E.T.A. Hoffmanna. Wspólne z mężem  Wiesławem Majchrzakiem m.in. następujące książki:

  • „Cudna mieszczka, Wiktor Gomulicki, Nasza Księgarnia, 1957
  • „Okręt w herbie, Franciszek Fenikowski, Nasza Księgarnia, 1960
  • Klimek i Klementynka, Maria Krüger, Nasza Księgarnia, 1964, wyd. II
  • My, z bożej łaski król Anglii, George Bidwell, Nasza Księgarnia, 1963
  • „Mówiący dąb, George Sand, Nasza Księgarnia, 1963
  • „Podróże z Abrakadabrą, Jerzy Ros, Nasza Księgarnia, 1968, wyd. II

Najbardziej znanymi pracami Bożeny Truchanowskiej są ilustracje do:

  • „Kopciuszek”, Hanna Januszewska, wg Charlsa Perrault,
  • seria „Moje książeczki”, Nasza Księgarnia
  • „Mały pokój z książkami, Edward Ardizzone, Eleanor Farjeon, 1971, wyd. I
  • „Złoty koszyczek”, Hanna Januszewska, wg Charles’a Perrault,
  • seria „Moje książeczki”, Nasza Księgarnia, 1974

Za swoje prace otrzymała wiele nagród i wyróżnień, m.in.:

  • 1959 – IBA, Lipsk, Srebrny Medal: za ilustracje do Baśni, J. i W. Grimm, Nasza Księgarnia
  • 1962 – PTWK oraz 1963 IBA, Lipsk-  wyróżnienie za ilustracje do książki Mówiący dąb, G. Sand, wyd. Nasza Księgarnia
  • 1963 – PTWK oraz 1964 IBA Lipsk – za ilustracje do książki Zamek Siedmiu Dębów, J.A. Zaremba, wyd. Nasza Księgarnia
  • 1965 – PTWK, wyróżnienie za ilustracje do książki Podróże z Abrakadabrą, J. Ros, wyd. Nasza Księgarnia
  • 1965 – Wystawa Najpiękniejszej Książki Świata (Frankfurt n. M. NRF), wyróżnienie za ilustracje do książki Podróże z Abrakadabrą, wyd. Nasza Księgarnia

Może pamiętasz jego ilustracje z...

Kopciuszek

napisał: Charles Perrault 

Mały pokój z książkami

napisała:Eleanor Farjeon

Baśnie

napisałi: Bracia Grimm

Podróże z Abrakadabrą

Napisał: Jerzy Ros